بررسی آگاهی خانم های باردار شهر تهران از اثربخشی وایمنی درمانهای گیاهی و عملکرد آنان در طی دوران بارداری

مقدمه: استفاده گسترده از روشهای طب مکمل خصوصاً درمانهای گیاهی و ناکافی بودن شواهد اثربخشی و ایمنی گیاهان دارویی در دوران بارداری موضوعی است، که نیاز به توجه ویژه دارد. این مطالعه به منظور بررسی آگاهی خانم های باردارشهرتهران از اثرات و ایمنی گیاهان دارویی در دوران بارداری و عملکرد آنها انجام شد.   مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که در سال 1390 در تهران انجام شد،600 نفر خانم باردار درسن حاملگی بیش از 32 هفته تا 1 هفته پس از زایمان ، با نمونه گیری چند مرحله ای از بیمارستانهای دولتی گردآوری شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساز بود که مشخصات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بارداری، فراوانی استفاده از گیاهان دارویی در دوران بارداری، آگاهی آنها از اثرات و ایمنی گیاهان و منبع اطلاعات این افراد را مورد سوال قرار می داد. داده ها با استفاده از آزمونها ی تی و کای مربع مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: چهارصد و دو نفر(67%) از نمونه مورد بررسی در طول بارداری فعلی یا قبلی خود حداقل از یک نوع گیاه دارویی استفاده کرده بود. بطور متوسط94/1 ± 71/2 به ازای هر فرد درمان گیاهی مصرف شده بود. پر مصرف ترین گیاهان نعناع(8/32%) و کندر(3/26%) بودند. آگاهی خانمها در مورد اندیکاسیون مصرف این گیاهان عمدتاً از منابعی غیر از پزشک معالج تأمین شده بود.در بسیاری از موارد اندیکاسیونهای غیر اثبات شده برای مصرف گیاهان بیان شد. همچنین علت عمده مصرف درمانهای گیاهی اثربخشی و ایمنی بیشتر در مقایسه با داروهای سنتتیک ذکر گردید.   نتیجه گیری: آگاهی در مورد مصرف گیاهان دارویی و اثربخشی و ایمنی آنها در خانم های باردار در حد کافی نیست. با در نظر گرفتن بالا بودن فراوانی مصرف درمانهای گیاهی در دوران بارداری، این افراد نیازمنددریافت اطلاعاتی در مورد این داروها هستند. همچنین، مراقبین بهداشتی و درمانی، ملزم به بررسی مصرف گیاهان دارویی توسط خانمهای باردار می باشند.